Dag 22 tweede dag Airlie Beach

Het platform in de Great Barrier Rief

Het Great Barrier Reef is voor Australië wat de savannen en wildparken zijn voor Afrika, en wordt op een zelfde manier beschreven. Een andere wereld is het meest gehoorde cliché, dat, hoewel waar, bij lange na niet in de buurt komt van het gevoel dat je krijgt als je met je duikbril op en zwemvliezen aan, oog in oog komt te staan met bijzondere dieren, vormen en kleuren. Je kijkt en voelt je bekeken door de scholen nieuwsgierige vissen die achter je aan zwemmen.
Het Great Barrier Rief begint bij Lady Eliot Island, voor de kust van Bundaberg, en strekt zich 2300 km naar het noorden uit tot Papoa Nieuw Guinea. Het volgt de contouren van het Australische continent en ligt verder naar het noorden toe steeds dichter bij de kust. Zo ligt het 300 km verwijderd van Gladstone maar slecht 50 km van Cairns. Het rif is geen ononderbroken geheel, maar juist heel afwisselend. Het grootste deel is een wirwar van afzonderlijke losse stukken rif die, met name in het zuiden, soms fungeren als ondergrond voor de vorming van lange, zanderige eilandjes. Het rif wordt opgebouwd door één diertje, de minuscuul kleine koraalpoliep. Deze aan zeeanemonen verwante organismen vergroeien met elkaar en vormen zo modulaire kolonies koralen die het geraamte van het rif vormen. Ze leveren  voedsel, schuilplaatsen en jachtgronden voor  meer wendbare soorten. Rond de wanden en kloven vind je een ongelooflijke verscheidenheid aan dieren, grote roggen en zeeschildpadden zweven voorbij, vissen duiken weg in grotten en tussen koralen zie je naar eten zoekende felgekleurde zee naaktslakken die dansen over de rotsen.  


Dit is de dag, de dag van "einde witten benen en Hello Sun". Vanochtend zijn we al vroeg opgehaald op de camping, we gaan snorkelen op het Great Barrier Rief en zullen ruim 2 uur varen om op de plaats van bestemming te komen. Onderweg krijgen we een goed beeld van de eilanden om ons heen. We zien prachtige witte stranden, kleine eilandjes en de omgeving doet ons denken aan Nieuw Zeeland en met name aan het zuider eiland, omgeving Abel Tasman park en Picton met haar sounds.

Toen we vertrokken lag er nog een sluiter van bewolking over Airlie Beach maar na een half uur varen zien we alleen maar strakke blauwe hemel met groene eilandjes en daar tussen een paar zeilbootjes en kano's.
We stoppen op Hamilton Island, het eiland waarvan we ook vertrekking richting Sydney. Hamilton Island heeft een grote jachthaven, landingsbaan, gemotoriseerde sproten en meerdere hoge appartementencomplexen. Dit is het enige "schaamteloze "commerciële" eiland van de Whitsundays, het is in particulier bezit en alle bedrijven worden verpacht. Er wordt een vreemde koloniale waterkant gerealiseerd met een bank, postkantoor, bakkerij, nachtclub en een paar veel te dure restaurants. Er zijn in totaal 6 hotels en om van A naar B te komen heeft met golfkarretjes als transportmiddel. Vanuit glazen liften heb je een prachtig uitzicht over de omgeving. Je kunt een bootje huren voor het verkennen van de omgeving of het wandelpad nemen naar een 239 meter hoge Passsage Peak waar je vrij uitkijkt over de Whitsunday Islands.
We gingen er vanuit dat het rustig zou zijn op de boot, de voortekenen in Airlie Beach waren gunstig. Echter in Hamilton Island is een blik toeristen en dagjesmensen opengetrokken en is de boot helemaal vol. We genieten van de luxe die hier tentoongespreid wordt, de ene boot nog groter dan de andere en allemaal luxe paardjes die langs het strand flanneren. Heerlijk om te zien maar we zijn blij dat we op een iets rustigere locatie liggen. Nog maar een keer goed insmeren want als ik die witte stelten vandaag een tint wil gunnen dan moet er "gebakken worden". Er staat een strakke wind en het dragen van een hoofddeksel is dan ook vragen om problemen. De eerste hoed heeft inmiddels "de vrijheid gevonden" en er zullen er nog wel meer volgen. Op de boot worden de veiligheidsinstructies gegeven, net zoals in een vliegtuig. Eindelijk bereiken we het koraal rif. De zon staat stralend aan de hemel, strakke blauwe lucht en een azuur bauw rif lacht ons aan. De ondiepe gedeelten in het water maakt dat er veel kleuren blauw te  onderscheiden zijn en we al kunnen genieten van de vele vissen.
We gaan direct naar de `snorkelafdeling` en krijgen de uitrusting en moeten een wedsuite aan. Charmante vertoning en we krijgen de slappe lach. Zie je Wim en mij al staan, maatje S in een wedsuite, flippers aan de voeten, duikbril op en lenig van de kant het water in `glijden`? Het was dat we niet kapseisden maar we hebben het gered en ruim 1,5 uur gesnorkeld en vissen gezien van verschillende grootte en met prachtige kleuren. Een zeeschildpad heeft ons pad gekruist en het rif heeft zich laten zien in al haar schoonheid met blauw, geel en gebroken wit koraal. Tegen het eind van de middag was de terugreis een feit en hebben we weer op het bovendek genoten van alles om ons heen. Dichter naar de kust veranderd het weer en varen we `de bewolking in`. Een perfecte dag en weer een mooie herinnering rijker.

PS, een lekkere kleur gedragen op witte stelten